மனித வரலாற்றின் முந்தைய காலங்களில் சூரியனுக்கு அஞ்சி அதனை ஒரு கடவுளாகப் பார்த்தனர். இன்றும் பல மதங்களில் சூரியனுக்கு சிலை வைத்து வணங்கப்படுகிறது. நமது மூதாதையர்கள் ஒரு அடிப்படை மட்டத்தில் அறிந்திருந்தது என்னவென்றால், பூமியில் உள்ள பெரும்பாலான உயிர்களுக்கு சூரியன் ஒரு முக்கிய மூலப்பொருளை வழங்குகிறது என்ற விடயம் மட்டுமே ஆகும். சூரிய ஒளி மூலம் வழங்கப்படும் ஆற்றல் இல்லாமல், தாவரங்கள் வளர முடியாது, தாவரங்கள் இல்லாமல் விலங்குகளுக்கு ஊட்டச்சத்துக்கான ஆதாரம் இல்லை. இருப்பினும், நம் முன்னோர்கள் சூரியனைப் பற்றி முழுமையாக தெரிந்திருக்கவில்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
இன்று நமது விஞ்ஞான அறிவு அதிகரித்துள்ளதால், பூமி என்பது சூரிய குடும்பம் என்று நமக்குத் தெரிந்த ஒரு பெரிய கட்டமைப்பில் ஒரு பகுதி மட்டுமே என்ற புரிதலும் உள்ளது. மேலும் நாம் கண்டுபிடித்துள்ளது என்னவென்றால், சூரிய மண்டலத்தில் உள்ள மற்ற கிரகங்கள் உயிர்களைக் கொண்டிருக்கவில்லை என்றாலும் சூரியனின் பயன் அக்கோள்களுக்கும் கிடைக்கின்றது என்பதாகும்.
சூரிய மண்டலத்தின் நிறையில் 99.86% வெகுஜனத்தை சூரியன் கொண்டுள்ளது.
இது பூமியை விட 330,000 மடங்கு நிறையைக் கொண்டது. அந்நிறையில் முக்கால்வாசி (கிட்டத்தட்ட 73%) ஹைட்ரஜன் மற்றும் மிகுதி கால்வாசி ஹீலியம், ஆக்சிஜன், கார்பன், நியான் மற்றும் இரும்பு உள்ளிட்ட மிகக் குறைந்த அளவிலான கனமான கூறுகள் காணப்படுகின்றன.
சூரிய மண்டலத்தின் நிறையில் 99.86% வெகுஜனத்தை சூரியன் கொண்டுள்ளது.
இது பூமியை விட 330,000 மடங்கு நிறையைக் கொண்டது. அந்நிறையில் முக்கால்வாசி (கிட்டத்தட்ட 73%) ஹைட்ரஜன் மற்றும் மிகுதி கால்வாசி ஹீலியம், ஆக்சிஜன், கார்பன், நியான் மற்றும் இரும்பு உள்ளிட்ட மிகக் குறைந்த அளவிலான கனமான கூறுகள் காணப்படுகின்றன
ஒரு மில்லியனுக்கும் அதிகமான பூமிகள் சூரியனுக்குள் பொருந்தக்கூடும்.
நீங்கள் ஒரு வெற்று சூரியனை கோள வடிவ பூமிகளால் நிரப்பினால், சுமார் 960,000 பூமிகள் உள்ளே பொருந்தும். இருப்பினும், இடம் வீணாகவில்லை என்பதை உறுதிப்படுத்த நீங்கள் அந்த பூமிகளைத் துண்டித்து பொருத்தினால், சூரியனுக்குள் 1,300,000 பூமிகளைப் பொருத்தலாம். சூரியனின் பரப்பளவு பூமியை விட 11,990 மடங்கு ஆகும்.
ஒரு நாள் சூரியன் பூமியை விழுங்கிவிடும்
சூரியன் அதன் ஹைட்ரஜன் முழுவதையும் எரித்தபின் மீதமிருக்கும் ஹீலியம் சுமார் 130 மில்லியன் ஆண்டுகளுக்கு தொடர்ந்து எரியும். இந்த நேரத்தில் அது புதன், சுக்கிரன் மற்றும் பூமியை மூழ்கடிக்கும் அளவுக்கு விரிவடையும். இது இந்த நிலையை அடையும் போது, ஒரு சிவப்பு ராட்சத நட்சத்திரமாக மாறியிருக்கும்.
சூரியனின் மையத்தால் உருவாக்கப்பட்ட ஆற்றல் அணுச்சக்திக்கு ஒப்பானதாகும்.
நான்கு ஹைட்ரஜன் கருக்கள் ஒரு ஹீலியம் கருவில் இணைக்கப்படும்போது இந்த மிகப்பெரிய ஆற்றல் உருவாகிறது.
சூரியன் கிட்டத்தட்ட ஒரு சரியான கோள வடிவமாகும்.
சூரியனின் துருவ மற்றும் மத்திய ரேகை விட்டங்களில் 10 கி.மீ வித்தியாசம் மட்டுமே உள்ளது. இது இயற்கையில் காணப்படும் ஒரு சரியான கோள வடிவத்திற்கான அம்சமாக அமைகிறது.
சூரியன் வினாடிக்கு 220 கி.மீ வேகத்தில் பயணிக்கிறது.
இது பிரபஞ்சத்தின் மையத்திலிருந்து சுமார் 24,000-26,000 ஒளி ஆண்டுகள் தூரத்திலுள்ளது. மேலும், பிரபஞ்சத்தின் மையத்தின் ஒரு சுற்றுப்பாதையை முடிக்க சூரியனுக்கு சுமார் 225-250 மில்லியன் ஆண்டுகள் ஆகின்றன.
சூரியன் இறுதியில் பூமியின் அளவுக்கு சிறிதாகிவிடும்.
சூரியன் அதன் சிவப்பு ராட்சத கட்டத்தை முடித்தவுடன் பூமியைப் போன்ற ஒரு அளவைக் கொண்டிருக்கும். அது நிகழும்போது, அது ஒரு வெள்ளை குள்ளன் என்று அறியப்படும்.